Her türlü görüşe sahip olan insanlarla konuşuyorum muhabbet ediyorum. Ama bir türlü kendi düşüncelerinden başka bir düşünceyi kabullenmek istemiyorlar. Neden ? Çünkü onlara böyle öğretilmiş. Bana göre çağımızın en büyük sorunu bu. -Kendi düşüncem en kral,diğerlerinin ki beni ilgilendirmez.- Böyle düşünmeyi artık bırakmanın zamanı gelmedi mi ey gerizekalılar? Az düşüyorsunuz hem de en az!
Yapılan araştırmalara göre erkeklerin,kadınlara oranla daha çok düşünmesi gerekirmiş. Mesela sevgilisiyle buluştu X erkeğimiz. Kızın nasıl geleceğini,nerede buluşacaklarını,ne yemek yiyeceklerini,hangi filme gidecekleri gibi bir sürü ekşın düşünmesi lazım. Y kızımız ise sadece erkeğin yanında olmayı düşünüyor. Ama şöylede bir şey var. Yaptığım tespitlere göre az düşünen erkekler hep en güzel kızlar götürüyor. Böyle adalet olmaz arkadaş. Ben burada karşımda ki kızı kırmamak için şekilden-şekile girerken adam tek bir düşünce yapısı ile kızı götürüyor. İşte böyle olaylar bana çok koyuyor.
Düşünemiyorsanız bile keşke düşünmüş gibi yapsanız. Belki bu sefer toplumda daha çok söz sahibi olabilirsin. Kitap okuyun,kendinizi geliştirin. Çünkü kitaplarda ki aşkı gerçekte bulamıyacaksınız..
Hangimiz yalnızlık yüzünden öldü ? Ya da yalnızlığın ne zararını gördük,bize ne yaptı bu aykırı içi dolu kelime ?
Kim istemez; her saniyesini beraber geçirecek birini,kıskanma duygusunu yaşamak,ona tarif edilemeyen şeyler duymayı, ya da en kötü zamanında bile ''tamam ya benim sevgilim'' yeter demeyi kim istemez ? En basitinden kolunu omzuna at ve gez,doyasıya sarıl ve ASLA bırakma onu. Ama napalım bizlerde yalnız olmayı seçtik. Herkesin kuytu bar köşesinde sevgilisi ile oturduğu yerde biz 8-9 erkek beraber oturuyoruz. Çok güzel değil mi dostlar ? 8-9 erkek bira içiyoruz. Muazzam bir şey bence(!).
Bana hep -yalnız geldik yanız gideceğiz- gibi geliyor. Beraber sinemaya gidemeyeceğiz,aynı filmi yüzlerce kez -sadece beraber olmak- için izleyemeyeceğiz,delilerce sarhoş olmayacağız,aynı sokakları beraber geçemeyeceğiz. Çünkü; MALIZ.
Ve yalnızlık üzerine büyük üstadın da dediği gibi;
''Bunca yalnız insan varken birlikte göğe bakamamak ne acı değil mi?'' -turgut uyar.
